Geçtiğimiz yüzyılın en büyük ustalarından, Buddha'nın belirttiği 4 aydınlanma seviyesinden en az ikisine ulaşmış bir bilge olan Dipa Ma’ya bir sohbette sormuşlar: “Artık çocuğuna karşı eskisi kadar sevgi hissetmiyor musun?” Dipa Ma yanıt vermiş: “Tabii ki hayır. Artık tüm [...]
Siddharta, aydınlanmaya giden yolda artık tüm hazırlıklarını tamamladığında, meditasyona oturacağı Bodhi ağacına doğru bir aslanın asaleti ile ilerler. Ağaca ulaştığında etrafını dolaşır ve doğru yeri arar. Ancak nerede durursa dursun, ayaklarının altındaki yer sarsılır ve batar. Ağacın Doğu yüzüne [...]
Nasıl da kendimizi hem güvensiz, hem biraz umutsuz, hem de biraz umutlu hissediyoruz bugünlerde,.. Sanki kafamız karışık gibi… Sanki içinde bulunduğumuz dünyanın, içinde bulunduğumuz yaşamın en temel iki unsurunu, kaos ve düzeni ve onların birbirleriyle olan dansını, ve bu [...]
Okuma süresi: 4 dakika. Önceki gün paylaştığım yazı üzerine bazı sohbetler gelişti, ve en tekrarlanan soru her zaman olduğu gibi “nasıl?” oldu. Nasıl bir yandan önemli bir soru olsa da çoğu zaman da biraz topu taca atma sorusu aslında, [...]
İçimden geçtiğimiz bu günlerde Cem Şen Hocamın bu konu üzerine yaptığı bir konuşma, bana hayatımda gittiğim ilk mülakatı hatırlattı bana. Hiç unutmuyorum, yurtdışında yaptığım lisans üstü eğitimimi bitirmek üzereydim ve Türkiye’ye mülakatlara katılmak ve bir iş bulmak için gelmiştim. Karşımda çok başarılı ve çok saygı duyulan bir genel müdür vardı. Konu benim askerlik durumuma geldi. Okuduğum okulda asistanlık yapsam da kısa dönem askerlik için gerekli koşulları sağlayamamıştım. O genel müdürün suratındaki tepeden bakan ve iğneleyici ifadeyi bugün de hatırlarım:
ONLINE PROGRAM - 5 Oturum: 3 Şubat 2023 Cuma - 19:30 - 21:30 (Prof. Dr. Sinan Canan ile) 7 Şubat 2023 Salı - 19:30 - 21:30 14 Şubat 2023 Salı - 19:30 - 21:30 21 Şubat 2023 Salı - [...]
Biz özgürlük isterken, onun peşinde koşarken, temelde asıl arzu ettiğimiz, özlemi ile yanıp tutuştuğumuz şey sanki “kalbimizin özgürlüğü” imiş gibi geliyor bana, ne dersiniz? Berrak bir zihinle olguları oldukları gibi görmeyi becerebilirsek ve bedenimizle kavga etmeden onun içinde, şimdi ve burada, tüm duygularımızla onlardan korkmadan ve onların esiri olmadan yaşamayı becerebilirsek, artık hayatın ve zamanın getirdiklerinin canımızı yakması korkusu ile kalbimizi kapatmaya gerek duymadan, bu sayede tam anlamıyla, bütünlük içinde, ve belki de ilk defa halimizden memnun bir halde yaşayabileceğiz.
Eğer ben, zihnime devamlı gelen, biraz durup bana işkence eden, sonra geçip yerini bir başkasına bırakan düşünce, duygu ve hikayeler olmadığımı fark edersem ve bu düşüncelerin de içinde yer aldığı gökyüzülüğümü, berraklığımı, şeffaflığımı idrak edersem, o zaman ne olurdu acaba? Olgularla, dünyayla, kendimle ilişkim nasıl olurdu? Bedenimle, kalbimle ilişkim nasıl olurdu? Okumak için tıklayınız.
Her şey ile bağlantıda, bir kutlama olarak yaşama planımız bu nedenle bedenle güçlü ve farkındalık temelli bir ilişki kurmakla başlıyor. Eğer herhangi bir şekilde özgürleşeceksek ve güçleneceksek, onu bu bedenin içinde, ve hatta bu bedenin yardımıyla yapmamız lazım. Başka yolu yok. Peki güzel, bu güçlü ilişkiyi nasıl, ne yolda kurabilirim? Yazıyı okumak için tıklayınız.
Geçen hafta yazdığım yazı üzerine bir çok soru aldım. Özetle okurlarım bana şunu sordular: “Bu ne demek? Ve içinde bulunduğumuz sürece nasıl bir ışık tutabilir bu? Ülkemizde olan, dünyada olan, şirketlerde, ailelerde olan krizlere bu gözlükle nasıl yaklaşabiliriz?” Yani bu kaosa nasıl anlam getirebilir, en azından içimizde bir düzen getirebiliriz? Buna dayanarak nasıl merkezimizi koruyabilir, bu kaosa yanıt verebilir, belki fırsatlar yaratabiliriz?
