Geçen yılın muhasebesini tamamladık, yüklerimizden kurtulduk, özgürleştik. Sıra geldi gelecek yıl için amaçlar ve hedefler belirlemeye. Hayaller kurmak, gelecek yıla umutla başlamak, düşen umutları ve ruhları tekrar yükseltmek için ne kadar güzel bir fırsat! İyi ki bu yılbaşılar var!

“Hedef belirleme” kelimesini duyduğunuzda bazılarınızın yazıyı okumakta bayağı zorluk çekeceğinizi biliyorum! O kadar korkuyoruz ki hedef belirlemekten! Ya gerçekleştiremezsem! Ya yapmaya umduklarımı beceremezsem? Ya başarısız olursam? BAŞARISIZLIK! Eyvah, o kelimeyi kullandım! Büyüyü bozmuş olabilir miyim?

Peki, o zaman size hedeflerle ilgili bir iki şey anlatayım. İlk önce şunu unutmamamız lazım, hedefler sadece birer araç. Mutlak suretle ulaşılması gereken, ulaşılmadığı zaman bizim başarısız olarak adlandırılmamıza neden olacak şeyler değiller. Bu onların önemli olmadığı anlamına gelmiyor. Tam tersine, bir hedef koymak çok önemli. Çünkü hedefler bizim şimdiki zamanda bir eyleme geçmemize neden oluyorlar.

Hiçbir zaman unutmamamız gereken şey şu: Her ne kadar bir hedef bizim geleceğe yansıttığımız ve şimdiki anda gerçeklik eşiğini aşmamış bir şey olsa da, böyle bir hedef ve amaç için yapabileceğimiz tek şey şimdiki anda. O hedef, bizim şimdiki anda eyleme geçmemizi, yaşamımızı değiştirmemizi, olmak istediğimiz insanı şimdide yaratmamızı sağlıyor. Bu hedef, her ne olursa olsun bizim ilerlememizi sağlıyor. Çünkü aslında olayı gerçekte olduğu hale indirgediğimizde, tek bir ölçüt var: İleri doğru hareket ediyor musun, etmiyor musun? Bu soru bütün bahaneleri, amaları, korkuları, her şeyi geçersiz kılıyor.

Unleashing The Warrior Within: Using The 7 Principles of Combat to Achieve Your Goals adlı çok ilginç bir kitabın yazarı, eski bir Amerikan Donanması SEAL komandosu ve eğitmeni olan ve artık başarı koçluğu yapan Richard Machowitz, hedefler koymanın ve onlara odaklanmanın önemini çok güzel anlatıyor:

“Herhangi birini istediği şeyin peşinden götürecek olan, sihirli bir formül değildir. O, ne olursa olsun, neyle karşılaşılırsa karşılaşılsın, istenilen şeye doğru tutarlı ve sürekli olarak ilerlemek ve hareket etmektir. … Emin olun, vazgeçmek kulağa çok mantıklı gelir. Aslında, bu hedefe odaklanmak ve ilerlemek ile, vazgeçmeye yol açan iç diyalog arasındaki çok basit bir süreçtir. Ve bu iç diyaloglar insanların yaşamında her gün ortaya çıkar. Ve gerçekte, muharebe budur. Savaş budur. Eğer bir savaş sürüyorsa, savaş aslında sizin içinizdedir ve bu savaş sizin her gün yüzleşmek zorunda olduğunuz bir savaştır….”

Biz hedef belirlemekten bile kaçındığımızda, bu iç diyaloga daha en baştan teslim olmuş, daha en baştan vazgeçmiş oluyoruz. Machowicz’den tekrar alıntı yapmak gerekirse, “bir insan sadece iki şekilde yenilebilir: vazgeçtiğinde, ya da öldüğünde”.

O zaman gelin şunu kabul edelim: Bir hedef belirlemekten bile kaçındığınızda, başarısızlıktan adımız gibi korktuğumuzda, sonuna kadar gidemeyeceğiz diye eyleme geçmediğimizde, aslında en baştan korktuğumuz şeyi kabul ediyoruz: yenilgiyi! Şu yazıyı okumakta olduğunuz şu anın bir sonrasında ne olacağını bilmediğimiz halde, biz diyoruz ki aslında, ben bu işin sonucunu biliyorum, başarısız olacağım, onun için vazgeçiyorum, hedefler belirlemekten, seçim yapma hakkımdan, yaşamımı şu andan daha güzel hale sokabilme ihtimalimden vazgeçiyorum. Kazanmak için olan tek şansımızdan, yenilmemek vazgeçiyoruz.

Eğer bunu yapmak istemiyorsanız daha fazla, gelin bana katılın. Gelecek yıl için hedefler belirleyelim kendimize. Yapabileceğimiz kadar gerçekçi, ama dişimizi tırnağımıza takmamızı gerektirecek kadar ulaşılmaz olsun bu hedefler. Bizi gerçekten eyleme geçirecek, şimdimizi güzelleştirecek hedefler koyalım. İşimizle, ilişkilerimizle, kendimizle ilişkimizle, kişisel gelişimimizle ve olmak istediğimiz insanla ilgili hedefler koyalım. Ve eğer dırdırcı iç sesimiz bizi bunun ne kadar saçma bir iş olduğu konusunda uyarmaya kalkarsa (ki yapacaktır, iyi tanırım!), kendisine teşekkür edelim, ve yine de ilerleyeceğimizi, hedef belirleyeceğimizi söyleyelim ona.

Bunun için size önerim, her zamanki gibi, rahat bir ortam, sakin müzik, kokular, mumlar olabilirdi, ama hayır! Bu sadece daha fazla ertelemek olur, ve yapılabilirliğini azaltacaktır. Yaşam şimdide yaşanıyor. Ve hedeflerimize doğru ilerlerken aslında yapmamız gereken, o hedefin şimdide gerçekleştirilebilecek en küçük parçasına odaklanmak. Ve bu hedeflerinizi gerçekleştirmek için şimdide yapmanız gereken en küçük hedef onları belirlemek ve bir kağıda yazmak. Onun için lütfen şimdi bir kağıt çıkarın ve onları yazmaya başlayın.

İyi bir kişisel gelişim kitapları okuru olarak, kendimden biliyorum ki çoğumuz bu tip bir alıştırma geldiğinde aklımızdan neler yazabileceğimizi şöyle bir düşünüp daha sonra yapmak üzere erteleriz… ve çoğunlukla da yapmayız! Onun için şimdi lütfen gerçekten okumayı bırakıp en az 20 maddelik bir liste yapın: Önümüzdeki yılın sonuna kadar yaşamınızda gerçekleştirmek istediğiniz değişiklikler nelerdir? Daha sonra okumaya devam edin…

Listenizi yapmış olduğunuza güvenerek, şimdi sizden bu hedeflerinize tekrar bakmanızı istiyorum. Bunları birer büyük hedef, birer proje, birer misyon olarak görün. Şimdi yapmanız gereken, bu hedeflere ulaşabilmek için, şimdi ne yapmanız, neye başlamanız, ne gibi rezervler edinmeniz, ne gibi destekler almanız lazım? (Örneğin bir yaşam koçuylaçalışmanız işinize yarar mı? J) Ve bu ilk aşama gerçekleşene kadar sadece buna odaklanın. Hedefinize doğru ilerlerken kendinize sormanız gereken tek soru var: “Şimdi ne yapmam lazım? Şimdiki hedefim ne? Sadece şimdi, bir ay sonra, başıma şu olasılık gelirse, şu kötü durum gerçekleşirse değil, şimdi, sadece şimdi?”

Unutmayın, yaşamda ya ilerliyorsunuz, ya da ilerlemiyorsunuz. Nokta.